Það
líður mislangt á milli tónleika Ljótu hálfvitanna á Græna hattinum af
því stundum er alls konar að flækjast fyrir í lífinu. Nú er liðið (allt
of) langt síðan síðast þannig að Hálfvitar mæta dýrvitlausir og munu
skilja sálir sínar og ólíklegustu líkamsparta eftir á sviðinu að
tónleikum loknum. Eitthvað sem ekkert ætti að missa af.
